Piet Ghijsens
Piet Ghijsens rijdt onze opa’s en oma’s
‘In zo’n rolstoelbus word je makkelijk zeeziek’
Laatst, zette Piet voor de andere vrijwillige chauffeurs een instructiemiddag op touw. Vraagt-ie: ‘Heb je zelf weleens in een rolstoel gezeten? Ja? En ook als die in een bus staat? Korte slingerbochtjes, hard remmen en verkeersdrempels schudden iemand in een rolstoel dubbel zo hard door elkaar. Dus pas je rijstijl een beetje aan voordat die mensen zeeziek worden.’
De vrijwilligers op de rolstoelbus bij zorggroep Elde weten het al langer: Piet Ghijsens is een Pietje Precies. Ook de technische mensen van het Wereldhuis, vrienden en familie doen graag een beroep op zijn handige hulpvaardigheid. Zijn motto: ‘Ik maak dingen graag op mijn manier. Als dat een beter resultaat geeft kies ik bij voorkeur de moeilijke weg. En als het opgelost is mag je niet zien dat ik geweest ben.’
Drie jaar geleden ging Piet met pensioen na een loopbaan bij de technologische dienst van waterschap de Dommel. Het sein voor hem en zijn vrouw Marlé om een tandje bij te zetten als vrijwilligers. ‘We gingen al elk jaar twee weken met het Rode Kruis mee als vakantiebegeleiders, naar zorghotel De Valkenberg in Rheden. Heel intensief, maar gezellig en dankbaar. Jammer genoeg is het Rode Kruis met die activiteiten gestopt.’
Dát en zijn pensionering maakten dat Piet en Marlé ruimte kregen voor ander goed werk. Marlé was al een poosje te vinden in Het Wereldhuis als creatief begeleider. Ook ging ze met een bewoner van het Buitenhuis in Esch op dinsdagochtend naar het zwembad. Piet op zijn beurt klom op de bus om ook badgasten van het Wereldhuis daarheen te rijden. Net zo makkelijk helpt hij bij het omkleden en duikt hij mee het water in.
‘Dan zijn er nog geregeld uitstapjes met de bus. Naar de lichtjesroute in Eindhoven of gewoon ergens koffie drinken.’ Waar hij maar kan steekt Piet een vaardig handje toe: bij de avondvierdaagse, de sinterklaasviering, kerstmis of het offerfeest in het Wereldhuis. Maar hij en Marlé zijn echt geen Siamese tweeling. ‘Natuurlijk gaan we vaak samen naar het Wereldhuis, maar ieder doet daar zijn eigen ding. We gaan niet op elkaars lip zitten.’
Mensen zouden zich meer moeten openstellen voor vrijwilligerswerk, vindt Piet Ghijsens. ‘Het is niet alleen een noodzaak voor de maatschappij. Je haalt er zelf zó veel voldoening uit. Wij hebben geen kinderen, dus ons brengt het fijne contacten. Je ontmoet Boxtelse mensen die je al jaren uit het oog was verloren. Je voelt je nuttig en gewaardeerd. En echt niet alleen door het kerstpakket of het vrijwilligersfeest.’
Zin gekregen om vrijwilliger te worden? Doe je goed! Ga naar Contact op de homepagina en vul het formulier in!
